zelfregie
  • Afdrukken
>> Welkom op zelfregie.com / Uitwisseling van informatie, ervaringen en kennis over versterking van het zelfregulerend vermogen |

Goeie stront stinkt niet.




Goeie stront stinkt nie
t

Met zijn methode van bemesten spaart boer Spruit uit Zegveld de natuur, maar overtreedt hij de wet. Vandaag doet de rechter in Utrecht opnieuw uitspraak in zijn zaak. Bureaucratie versus boerenverstand. Een artikel in De Volkskrant van 4 april 2003 door Sietse van der Hoek. Het verhaal gaat over het spanningsveld tussen het overheidssysteem met haar bureaucratische en juridische logica en de eigen boerenlogica van de heer Spruit vanuit zijn eigen leefwereld. Enkele citaten:

De boerenfamilie Spruit kreeg de eervolle vermelding met de aanmoeding ‘Ga zo door' van de jury voor de Nationale Groenprijs 2002 van het Centrum voor Landbouw en Milieu. Omdat het voorbeeldig is wat ze doen op hun boerderij van 34 hectare met zeventig melkkoeien en zeventig stuks jongvee: prachtige slootkanten met een weelde aan bloemen (46 soorten), schoon water in de sloten met zeelt, voorn, snoek erin en brabbescheer erboven, een plant die alleen gedijt in fosfaatarm water. De aangeplante houtwallen, de bescherming van de nesten van weidevogels, de zwaluwen in de stallen, en niet het minst van al: de verbazingwekkende stikstofbenutting uit de mest. De Spruitmethode pakt zo goed uit dat ze niet eens kunstmest meer hoeven te gebruiken.
Maar er was een ‘klein' probleem. Met zijn methode van bemesten overtrad en overtreedt boer Spruit de wet en weerstreeft daarmee het beleid van het Ministerie van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij. De uitspraak van het Gerechtshof te Amsterdam in 2002 was het sluitstuk van een rechtsgang die op 25 augustus 1995 was begonnen. Op die dag betrapte de milieupolitie hem bij het bovengronds uitrijden van zijn mest, terwijl kort daarvoor bij wet verplicht gesteld was om dierlijke meststoffen in de bodem te injecteren. Maar het Gerechtshof legde hem geen straf of maatregel op. Door de wet te overtreden bewerkstelligde hij namelijk wat de wet beoogde: minder vergiftiging van water, lucht en bodem op het boerenland. Hoe paradoxaal.

Theo Spruit heeft goede, door deskundigen ondersteunde redenen voor zijn overtreding. Om te beginnen zorgt hij ervoor dat de mest uit zijn stallen in een zo gunstig mogelijke samenstelling verkeert voordat die op het land komt. Hij mengt een deel drijfmest uit de loopstal met de ruige stromest uit de grupstal en de potstal. Dit wordt gecomposteerd en gaat dan over het land. De rest van de drijfmest wordt vervolgens verdund met slootwater en krijgt koolstof toegevoegd. Koolstof bindt een groot deel van de stikstof uit de mest. Als dat nieuwe mengsel over het land is uitgereden, sproeit Theo er nog een portie slootwater overheen. Het effect van deze manier van bemesten is dat de stikstof uit de mest beter benut wordt voor de groei van het gras en dat er dus veel minder ammoniakgas in de lucht en nitraat in het slootwater terechtkomt. Bijkomend voordeel is dat door de fijne verdeling van de mest tussen de grassen de grond veerkrachtig, luchtig en zuurstofrijk wordt, vol van regenwormen en ander leven. Volgens het Hoogheemraadschap De Stichtse Rijnlanden wordt door boer Spruit aangetoond, dat natuur en intensieve veeteelt samen kunnen gaan.

Maar hoe groot was een half jaar later de verbazing in huize Spruit toen bleek dat Theo Spruit die dag in april een procesverbaal was aangezegd. Twee weken geleden moest hij weer als ‘vieze, vervuilende boer' voor de rechter in Utrecht verschijnen. Om zich te verantwoorden voor iets waarvoor hij ‘met lof' was ontslagen van rechtsvervolging door het Gerechtshof te Amsterdam. ‘Het is om gek te worden van die tegenstrijdigheden', zegt Theo Spruit aan de keukentafel. ‘Lofprijzingen en bekeuringen voor precies hetzelfde'.

 


Copyright © 2007-2024 Zelfregie.com