zelfregie
  • Afdrukken
>> Welkom op zelfregie.com / Uitwisseling van informatie, ervaringen en kennis over versterking van het zelfregulerend vermogen |

Het eigenzinnige kind

Gevolgen van pedagogische terreur

Datum van plaatsen: 03-08-2010

                                                    Het eigenzinnige kind

Er was eens een kind dat eigenzinnig was en niet deed wat zijn moeder wilde. Daarom was de lieve God het kind niet welgevallig. Hij liet hem ziek worden. Geen dokter kon het kind helpen. En al snel lag het in de kist. Toen ze het kind in het graf lieten zakken en de aarde eroverheen was gegooid, kwam opeens zijn armpje opnieuw tevoorschijn en reikte in de hoogte. Toen ze het armpje er weer terug in stopten en er verse aarde over gooiden, hielp het niet. Het armpje kwam telkens weer naar boven. Uiteindelijk moest de moeder zelf in het graf neerdalen en met de roede op het armpje slaan. Toen ze dat had gedaan, trok het armpje zich terug. Nu pas vond het kind zijn rust onder de aarde.

Dit sprookje van Grimm gaat over schrik en terreur in de opvoeding. De moeder is buitengewoon wreed. Maar het gaat ook over de eigenzinnigheid van de rebellie. Om als kind zo eigenzinnig te kunnen zijn, moet het zich al een sterke autonomie hebben verworven. De straf van de moeder is het morele antwoord op de voorafgaande pogingen tot onteigening van de zinnen, welke niet is gelukt. Als die onteigening wel gelukt zou zijn, dan was die laatste straf niet meer nodig geweest. Eigenzinnigheid is het op één punt samengetrokken protest tegen voorafgaand geweld. De eigenzinnigheid leeft als individuele en vaak ook als collectieve herinnering van een bepaald volk onder de aarde voort. Zij kan slechts door een extra ritueel tot verzoening worden gebracht, niet eenvoudigweg alleen door de dood.

 


MySQL gegevens zijn niet correct!