zelfregie
  • Afdrukken
>> Welkom op zelfregie.com / Uitwisseling van informatie, ervaringen en kennis over versterking van het zelfregulerend vermogen |

Zichzelf waarmakende voorspelling




Zichzelf waarmakende voorspelling
Kader Abdolah schrijft in de rubriek ‘Mirza' van de Volkskrant van 19 maart 2004:

Madrid
Dood aan de terreur. In Spanje hebben terroristen tien bommen in treinen laten ontploffen, 200 doden, meer dan duizend gewonden, het doet pijn. Het is meer dan verdriet, moeilijk om het te dragen. Ik leg mijn pen neer, stilte, ik denk aan hen. In het Oosten is het getal zeven een magisch cijfer, een heilig getal. Ik roep zeven keer: ‘Dood aan de terreur!'
Wie heeft het gedaan? De ETA? Al-Qaïda? Het maakt wel uit. Het is gruwelijk, het zal veel veranderen.
Wat is Al-Qaïda? Wie is Al-Qaïda? Waar is Al-Qaïda? Zijn er Al-Qaïda leden in Nederland? Het is mogelijk. Zullen ze ooit een gewelddadige terreuractie ondernemen? Dat kan.
Al-Qaïda is geen organisatie met een netwerk die in alle landen actieve leden heeft. Al-Qaïda is eigenlijk een gedachte die bij iedereen boven kan komen, zelfs in het hoofd van een jonge blanke Amerikaan. Maar jonge fanatieke gelovige moslims zijn er erg vatbaar voor. Al-Qaïda zijn mannen (vrouwen) die los zijn geraakt van de samenleving, mannen die hun hoop verloren zijn, die geen kant meer op kunnen. Heeft Al-Qaïda een terreurcel in Nederland? Volgens mij niet, maar de Nederlandse grond is er wel klaar voor. De gedachte is wel aanwezig, maar het is nog zo pril dat je het geen cel kunt noemen. Al-Qaïda komt niet van buiten af, het groeit van binnenuit. Heb ik een voorbeeld? Met de komst van de eerste Amerikanen in Iran kwam er geleidelijk een ondergronds islamitisch terreurnet tot stand. De geheime dienst van de Sjah en de CIA hadden het over een grote terreurbeweging die overal aanwezig was. Maar dat was niet zo, de ondergrondse beweging had geen solide netwerk, er waren spontane islamitische cellen tot stand gekomen die geen verbinding met elkaar hadden en ook geen contact met de leidingevende cel. Opeens kon de moslimjongen niet meer slapen, hij gaat op zoek naar een ander om samen een cel te vormen.
Al-Qaïda werkt op dezelfde manier, haar leider heeft niet de macht, hij is eigenlijk niet iemand die hier een cel kan creëren. Wij creëren de cel. Na de bloedige terreuraanslagen in Madrid verschenen er weer poilitici op de tv, ze hadden het over allerlei extra maatregelen, over strengere controles op treinstations. Ze weten dat het niet werkt, een terrorist hoeft niet per se naar het station te gaan om een misdaad te plegen, hij heeft honderden kilometers vrije rails binnen zijn handbereik.

Verschillende politieke partijen creëren een klimaat van angst waarmee ze bezig zijn om datgene waar te maken wat ze zelf vrezen: terreuraanslagen en toenemende onveiligheid in Nederland. Zo gebruikte de VVD indertijd Hirshi Ali als ploegijzer, haar bedreigende, beledigende electorale taal wekte haat. Met het zaaien van angst voor Moslimterrorisme, met de intolerante en generaliserende taal van PVV-ers naar Moslims en hun geloof, met de stoere taal van de volledige preventie en met de politiek van uitsluiting van mensen die moeten vluchten voor oorlog en geweld, versterkt men de voorwaarden die leiden tot toenemend terrorisme en geweld. We werken op die manier zelf in de hand hetgeen we vrezen dat er zal gaan gebeuren. Volgens David Kenning, adviseur radicalisering voor organisaties en ministeries wereldwijd (De Volkskrant 22 juni 2016) zaait IS angst om de polarisatie te versterken en te bewijzen dat Moslims in het Westen worden uitgesloten, zodat de rekrutering van terroristen succesvoller verloopt. De generaliserende, intolerante en criminaliserende wijze van denken plaatst immigrantenfamilies in een constante verdedigingspositie. Ze moeten overal en in alle gesprekken eerst beweren dat ze geen radicale moslims zijn en dat ze de radicale islam niet praktiseren, maar zelfs dat is niet voldoende. Ze moeten met bewijzen komen.

Het helpen doorzien van het proces van de zichzelf waarmakende voorspelling is een belangrijke politieke opdracht van sociale interventie. Door polarisatie van standpunten en onterechte generalisaties naar Moslims en hun geloof in het algemeen wordt de onveiligheid in de samenleving alleen maar groter en krijgt haat steeds meer kans om een cel te vormen. Dominante krachten in de samenleving creëren met dit uitsluitingsproces steeds meer gevaarlijke individuen en groepen.

 

 


Copyright © 2007-2024 Zelfregie.com